(تحول)

1.تمام و تامّ : همه اجزای یک شئ وجود داشته باشد.

2.کمال وکامل: تمام اجزا + امکان بهره بردن از آنها  به بهترین وجه.

* پس انسان کامل کسی ست که تمام استعداد های انسانی را به صورت متوازن و در حد نهایت رشد میدهد.

یعنی اگر کسی فقط به یک جنبه از استعداد های خودش توجه کند نه تنها انسان کاملی نخواهد بود بلکه انسان خطرناکی خواهد شد.

مثلا؟ مثلا خوارج که یک عده جاهل مقدس نما بودند.

یا مثلا کسایی که به رهبانیت (گوشه نشینی) رو آوردند.

روح اینها درست مثل یه بدنه که سرش زیادی بزرگ باشه یا یه پاش 3متر بلند تر اون یکی باشه! چون رشدشون یک بُعدی و فقط در یک جهت بوده.

*بی توجهی به پست ترین استعدادهای انسانی به بهانه پرورش استعدادهای بالاتر و مهمتر جایز نیست.

اما اینجا یه سوال پیش میاد:

توجه به پست ترین استعدادها یعنی چی و تا چه حد؟

انسان دو نوع حرکت دارد:

1.حرکت در جهت کمال

2.حرکتهای ضد کمال که خودش دو نوع جزئی وکلی دارد.

انسان برای اینکه بتواند زندگی کند و حرکت داشته باشد نیاز به 3 عنصر دارد :  1.تربیت(روش زندگی)   2.امنیت    3.آزادی

آزادی یعنی چی؟

برای تعریف آزادی باید 3تا مسئله رو مشخص کنیم :

1.آزادی به سوی چه چیز و برای چه چیز؟

2.آزادی از چه چیز؟

3.آزادیِ چی؟(اندیشه؟ بیان؟ شهوات؟.....)

آزادی 2 نوع داره :

1.آزادی اجتماعی           2.آزادی معنوی

*آزادی اجتماعی:

یعنی بشر در اجتماع از ناحیه ی سایر افراد آزاد باشد و دیگران مانعی در راه رشد و تکامل او نباشند و تمام قوای او را در راستای تحقق اهداف خودشان به استثمار در نیاورند.

آزادی معنوی :

انسان در باطن و روح خودش آزاد باشد و اسیر شهواتی مثل خشم،حرص،حسادت،خواب،شکم و.... نباشد.یعنی آزادی خودِعالی از اسارت خودِ دانی برای رسیدن به کمال.در واقع آزادی معنوی همان تهذیب نفس و تقواست.

سوال : مگر ما نگفتیم انسان کامل کسی ست که به تمام استعدادهایش توجه کند؟مگر شهوت یکی از استعدادهای انسان نیست؟؟؟؟

پاسخ :

شکوفا کردن استعدادها با رهاکردن نفس وبی برنامگی فرق دارد.

شکوفا کردن یعنی استفاده به جا و به اندازه در راستای اهداف عالی.

خشم:در برابر دشمنان خدا/حرص:درطاعت خدا/خواب:درحدنیاز واقعی بدن/شکم:استفاده از تغذیه مناسب و مفید و حلال و پاک/......

انسان کامل کسی ست که خوب بخورد،خوب بخوابد،،خوب تحصیل علم کند،خوب تهذیب نفس کند و خوب ورزش کند و....

"خوب" یعنی کیفیت عالی و کمیت به اندازه نیاز و متعادل.

در این دنیا جسم مانند مَرکَب(اتومبیل) روح است.اگر جسم به حد نیاز نیرو نداشته باشد روح متوقف میشود.اما رسیدگی بیش از حد به جسم نیز ما را از هدف اصلی باز میدارد و همچنین مرکب چموش انسان را به جایی نمیرساند.

رسول اکرم(ص) فرمودند: یَنامُ عَینی ولایَنامُ قَلبی   یعنی چشم من میخوابد ولی دلم بیدار است.

در صورتی که برخی از ما حتی وقتی بیداریم دلمان خواب است!

اما چگونه انسان به آزادی معنوی برسد؟(شما نظرتونو بفرمایید جوابش باشه برای پست بعدی)