السلام علیک یا مظلوم....

                              السلام علیک یا مولا...


مولای من....


میدانم نوای انتظارم در بین دل مشغولی های دنیایی ام

بیشتر شبیه عرض ادبی کودکانه است....

اما چه کنم که با این سر شلوغ و دل گمگشته هر قدمی که برمیدارم

با تمام وجود احساس میکنم گامهیم بی تو راه به جایی نمیبرد....   


ای آقا...

ای پناه خستگی هایم...

ای روشنی روز ها...

ای آرامش شب ها....


بیا و بر قلبهای طوفان زده ی زمینیان آرامشی ابدی هدیه کن...   


راستی شنیده ام دوست داری اینگونه بخوانمت :   

                                                                                  یا اباصالح مهدی ادرکنی...